نان سنگک را می‌توان نماد نان ایرانی دانست؛ نانی که با آرد سبوس‌دار، خمیر ترش و پخت روی سنگ‌های داغ، طعمی اصیل و متفاوت دارد. سنگک برخلاف نان‌های اروپایی، به جای سینی یا قالب، روی بستری از سنگ‌های ریز در تنور پخته می‌شود. روشی که باعث می‌شود سطح نان کاملاً برشته ولی مغز آن نرم و سبک بماند.
🧂 مواد اصلی
- آرد سبوس‌دار (۱ کیلوگرم)
- آب ولرم (۷۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌لیتر)
- خمیر مایه یا خمیر ترش (۱۵ گرم خمیر مایه یا ۱۰۰ گرم خمیر ترش طبیعی)
- نمک (۲۰ گرم)
- کنجد، سیاه‌دانه یا سبزی خشک برای تزئین (اختیاری)
🥣 تهیه خمیر
ما ابتدا خمیر مایه را با آب ولرم فعال می‌کنیم. سپس آرد و نمک را اضافه کرده و خمیر را ورز می‌دهیم تا به حالت چسبناک و کشسان برسد. خمیر سنگک نسبت به سایر نان‌ها رقیق‌تر است؛ یعنی حالت “نیمه‌مایع” دارد، نه سفت. این ویژگی باعث ایجاد حفره‌های ریز و بافت توری‌شکل در نان می‌شود.
خمیر را حدود یک ساعت استراحت می‌دهیم تا تخمیر انجام شود. اگر از خمیر ترش طبیعی استفاده کنیم، زمان تخمیر باید ۳ تا ۴ ساعت باشد تا عطر و طعم نان طبیعی‌تر شود.
🍞 پهن‌کردن و پخت
در نانوایی سنتی، خمیر با دست روی پارچه‌ی مرطوب پهن می‌شود و سپس روی سنگ‌های داغ تنور انداخته می‌شود. در نسخه‌ی خانگی، ما می‌توانیم از سنگ مخصوص پیتزا یا سینی چدنی داغ استفاده کنیم.
فر را تا ۲۶۰ درجه سانتی‌گراد گرم می‌کنیم و نان را حدود ۸ تا ۱۰ دقیقه می‌پزیم. سطح آن باید قهوه‌ای مایل به طلایی و زیر آن کمی برشته باشد.
نتیجه، نانی سبک، معطر و کمی جویدنی است که بهترین همراه برای پنیر، گردو یا کره‌ی محلی به شمار می‌آید.
دیدگاه خود را بنویسید