نان بروتچن، یا به آلمانی “Brötchen”، از معروف‌ترین نان‌های حجیم اروپایی است. در فرهنگ آلمانی، بروتچن بخشی جدانشدنی از صبحانه است — همراه با کره، مربا، پنیر، یا سوسیس سرو می‌شود و اغلب با عطر قهوه تازه صبحگاهی همراه است.
🧂 مواد اولیه پایه
برای تهیه‌ی بروتچن به آرد نان باکیفیت، آب ولرم، خمیرمایه خشک، مقدار کمی شکر، نمک و اندکی روغن یا کره نیاز داریم. در نانوایی‌های حرفه‌ای، معمولاً از آردی با پروتئین ۱۱ تا ۱۳ درصد استفاده می‌کنیم تا ساختار نان سبک ولی مقاوم شود. نسبت آب به آرد در این نان کمی بیشتر از نان تست است، زیرا رطوبت بیشتر باعث پوسته‌ی ترد و بافت نرم‌تر داخل نان می‌شود.
🧈 آماده‌سازی خمیر
ما ابتدا خمیرمایه را در آب ولرم با کمی شکر فعال می‌کنیم تا کف کند و بوی خاص مخمر در فضا پخش شود. سپس آرد و نمک را در ظرفی جدا ترکیب کرده و مایه‌ی خمیر را به آن اضافه می‌کنیم. ورز دادن باید تا جایی ادامه یابد که خمیر صاف و کشسان شود، اما همچنان کمی چسبندگی ملایم داشته باشد — این همان حالتی است که بعد از پخت، پوسته ترد ولی مغز نان نرم می‌ماند.
🌡️ تخمیر و شکل‌دهی
پس از استراحت اولیه (حدود یک ساعت در محیط گرم)، حجم خمیر دو برابر می‌شود. در این مرحله، خمیر را به تکه‌هایی حدود ۷۰ تا ۸۰ گرم تقسیم می‌کنیم و هر تکه را به شکل گرد یا بیضی درمی‌آوریم. شکل‌دهی دقیق در ظاهر نهایی نان تأثیر مستقیم دارد، بنابراین باید سطح هر چانه صاف و بدون ترک باشد.
سپس روی نان‌ها را با پارچه مرطوب می‌پوشانیم و اجازه می‌دهیم حدود نیم ساعت دیگر استراحت کنند تا بافت خمیر سبک شود. درست پیش از پخت، می‌توانیم روی هر نان را با چاقو یک برش کم‌عمق بزنیم تا در فر بهتر باز شود و ظاهر کلاسیک بروتچن را به خود بگیرد.
🔥 پخت نهایی
فر را تا دمای ۲۲۰ درجه سانتی‌گراد گرم می‌کنیم. برای ایجاد بخار و پوسته‌ی ترد، یک ظرف آب جوش در کف فر قرار می‌دهیم. نان‌ها را ۱۵ تا ۲۰ دقیقه می‌پزیم تا پوسته‌ی آن طلایی و براق شود. در پایان پخت، صدای تردی نان هنگام ضربه زدن به سطحش، نشانه‌ی پخت کامل است.
🧺 نتیجه و سرو
پس از خنک‌شدن، بروتچن‌ها پوسته‌ای سبک و شکننده دارند و داخلشان نرم و سفید است. این نان را می‌توان در کیسه پارچه‌ای تا یک روز در دمای محیط نگه داشت یا برای ماندگاری بیشتر در فریزر گذاشت. هنگام مصرف، فقط چند دقیقه گرمش می‌کنیم تا مثل روز اول تازه شود.
دیدگاه خود را بنویسید